روش جدید تصویربرداری مسیر درست را در طول جراحی سرطان ریه مشخص میکند
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۵۶۷۶۰
جراحی به خصوص جراحی برای برداشتن تومورهای سرطانی به طیف وسیعی از ابزارها و روشها و همچنین به مهارت پزشک جراح متکی است؛ اکنون شیوه تصویربرداری جدید موسوم به «سیتالوکس» (Cytalux) جراحی برای برداشتن تومورهای سرطان ریه را دقیقتر کرده است.
به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از پایگاه خبری «نیوز مدیکال»، درون بدن انسان شباهتی به تصاویر کتابهای درسی آناتومی ندارد و فاقد کدگذاری رنگ روشن برای تمایز بین بافتها و اندامها است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سرطان ریه
سرطان ریه دومین سرطان شایع در جهان است و سالانه بیش از یک چهارم مرگ و میر ناشی از سرطان در کشور آمریکا را به خود اختصاص می دهد. هنگامی که یک بیمار مبتلا به سرطان ریه سلول غیر کوچک تشخیص داده می شود، معمولا دورنمای تیرهای پیش رو است و تنها ۷ درصد از این بیماران شانس زندگی تا پنج سال دیگر را دارند.
«فیلیپ لائو» (Philip Low) از محققان حوزه کشف داروی دانشگاه پردو و از مخترعان این داروی جدید میگوید: سرطان ریه سلول غیرکوچک یکی از کشنده ترین سرطانها است. تنها درمان مطلق برای سرطان ریه برداشتن تمام بافت بدخیم از بدن بیمار با جراحی است که اگر متاستاز داده باشد، به طور کلی کشنده است.
اهمیت حذف تمام بافتهای بدخیم، مشکل در تشخیص بافت سرطانی از بافت سالم و ماهیت گسترده این نوع از سرطان ریه موجب میشود که استفاده از ابزار سیتالوکس در جراحی سرطان ریه مورد استقبال قرار گیرد.
نحوه تصویربرداری سیتالوکس چگونه است؟
سیتالوکس از شیمی منحصر به فرد سلول های سرطانی برای روشن (نورانی) کردن تومورها استفاده می کند. سلول های سرطانی به سرعت و بسیار سریعتر از سلول های طبیعی تقسیم میشوند. آنها برای انجام این کار به مقدار زیادی اسید فولیک (folate) نوعی ویتامین B نیاز دارند.
روش تصویربرداری سیتالوکس این است که پس از تزریق داخل وریدی به بیمار قبل از جراحی، آن ترکیب فولیک را با یک رنگ فلورسنت برچسب گذاری می کند. سلول های سرطانی فولیک را جذب می کنند اما در نهایت با رنگ فلورسنت مشخص می شوند. در طول مدت جراحی، این سلولها در زیر نور مادون قرمز به حالت شبنما (شبرنگ) درمیآیند.
استفاده از سیتالوکس که به تازگی مجاز شده است، ظرفیت بهبود نتایج (جراحی) هزاران بیمار را دارد و در آزمایشها به جراحان کمک کرده تا بافت سرطانی را که تا قبل از آن قابل شناسایی نبود، در ۲۴ درصد از بیماران سرطان ریه مشخص کند.
لائو و تیم تحقیقاتی او به توسعه عوامل تصویربرداری برای تشخیص و حذف تومورهای سرطانی ادامه میدهند. او امیدوار است که در آینده همه سرطانهای تومور جامد دارای نشانگر فلورسنت هدفمند باشند تا راه را برای جراحان روشن کند.
منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: اقلام دارویی ، تجهیزات پزشکی ، سرطان ریه ، تصویربرداری پزشکی ، عمل جراحی ، برگزیدگان علممنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: اقلام دارویی تجهیزات پزشکی سرطان ریه تصویربرداری پزشکی عمل جراحی برگزیدگان علم سرطان ریه سلول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۵۶۷۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یافتههای پژوهشگران برای افزایش ظرفیت دیالیز برای بیماران
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی میدهد. یافتههای پژوهشگران برای نخستین بار نشان داد میتوان از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده میتواند امکان استفاده درمانی از این سلولها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش ایسنا، کارآزمایی بالینی از سوی امین احمدی، سودابه اعلاتاب، رضا مقدسعلی، ایرج نجفی، سروش شکرچیان از پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه ماستریخ هلند به بررسی تأثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی خود فرد، بر عملکردی صفاق و التهاب آن در افراد تحت دیالیز پرداختند.
در همین ارتباط باید گفت؛ بیماری مزمن کلیه (Chronic kidney disease) یک نارسایی آرام، پیش رونده و غیرقابل برگشت در کلیه است که حدود هفتصد میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند.
پیشرفت این بیماری میتواند تا تخریب کامل کلیه و نیازمند شدن فرد مبتلا به پیوند کلیه یا دیالیز روزانه ادامه پیدا کند. اگر دیالیز دیگر قادر به تصفیه مایعات و محلولها به میزان مورد نیاز برای بیمار نباشد، شرایطی با عنوان ناکارآمدی اولترا فیلتراسیون اتفاق میافتد که منجر به بیفایده شدن دیالیز برای بیماران میگردد.
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی میدهد. این شرایط برای حدود ۲۰ درصد از بیماران با سابقه دیالیز طولانی اتفاق میافتد. با پیشرفت پزشکی بازساختی (پزشکی ترمیمی) در چند دهه اخیر تلاشهایی برای سلول درمانی فیبروز صفاقی صورت گرفته است.
نتیجه این پژوهش که در نشریه بین المللی Archives of Iranian Medicine منتشر شده است، نشان داد، استفاده از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی باعث بهبود جزئی در اولترافیلتراسیون و کاهش اندک التهاب در بیماران میگردد.
یافتههای این پژوهش برای نخستین بار نشان داد میتوان از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده میتواند امکان استفاده درمانی از این سلولها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
انتهای پیام